Mensaxe dende lonxe. Feliz 2006. Saúde. Bicos
Ventanita no messenger. Feliz Ano
Chamada Feliz entrada no ano!!!

Así. Todo á vez. Recupero sorriso.

Agora. Agora que xa me sinto mal en calquera sitio. Agora. Que non quero saír, nunca, nin despois, nin sola, nin nada. Así se pudra todo. Sempre igual, sempre facéndome sentir mal por non facer nada, que supostamente todo o fago mal e nada fago ben.

Cousas que sempre merecen a pena

"Há metafísica bastante em nao pensar em nada"

Fernando Pessoa

Non todo o mundo quere estar aquí. A maioría escapa, si, sobre todo, nun día coma hoxe. Os días coma este son especialmente malos. Uns coa música, a televisión durante horas é tamén un bo método, ou finxirse moi ocupado con mil traballos, darse conta de que non apetece nin facer o primeiro e acabar pasando demasiadas horas diante do ordenador, crendo que estás intentando transmitir algo cando só expresas catro frustacións que pensas lle poden importar a alguén. Abandonas todo por unhas horas e colles ese transporte que xa hai tempo non pisabas, ao final estase ben, 20 minutos, sen os pés na terra.

Resulta que todo o mundo busca como evadirse, logo, e ti non vas ser menos...¿ou si? Hai que ir ver a neniña, aínda que supoña subir ata o quinto inferno, que para eso vén de tan lonxe. Vaia sitio, é pensar que eras a primeira en escapar de aquí e que agora é onde mellor estás. Que cousas...

Un ten que ser consciente dos seus defectos, neniña, e corrixilos...

Si, si, si, maña recollo

o que non sei é cando vou esquecer o

vacío...

ío...

o...

....

FUM FUM FUM...

Sei que vou ter críticas por esto, ...

¡¡¡E novo compañeiro de aventuras!!!

¡¡¡NoVa SaCa!!!Enorme!!!

Caras xeadas nos espellos dos coches, sorrisos de compromiso, luceciñas e moitos, moitos paquetes, ...

-As cidades son o peor sitio para pasar o Nadal

-Pero polo menos pásamolo ben, polo menos topamos un sitio onde vendían risquetos e onde compramos esa revista co noso músico favorito, ese de gafiñas que quería cambiar o mundo, na portada

-Estou cansa de dar voltas, de querer chorar e non poder, de poder cando non quero, ...

-Pero é o mellor día do Ano, ¿non se supón?

-Supoño...Supoño...

Moitas cancións

Esquecín xa (e volvinme acordar) de cantísimo vos botaba de menos...cambiar os zapatos, entrar no Avante con vós...o arrroz, as aceitunas e o queixo...as risas, as charlas nos sofás (cambiados de sitio?)...gomasss, morasss e esa risa inconfundible...ver a certo camarero...(e que cada día se quede máis coa nosa cara...), falar raro entendéndonos á vez...esas aventuras...si, todo é menos auténtico sen vostedes...espero que se deran xa por enterados..... :P

Robert de Cura, quintaesencia, Cobassss, El Olor de SUSObaco....BASTA!Justicia!e tantas cousas....

Dog In tHe Fog (Will Never FAil To Find His Way) :D

Poema do home que quixo vivir

1

O vento díxome cousas

Que non atopo nos libros.

Resoaba a súa voz no mundo

igual que un soño perdido.

E o mar buscaba unha aperta,

Buscaba un peito ou un niño,

E non atopaba nada

Senón penedos espidos.

Recordo que era Nadal

E eu bebía moito viño.

Estabamos todos xuntos,

Os anxos meus, os amigos...

O vento e o mar berraban

Coma cans adoecidos.

E nós calados, fumando,

Bebendo, mirando fixos,

Por se chegaba algún día

Un forasteiro ou escrito

Que nos dixese que existe

Máis alá de todo un brillo,

Un sol que non ten solpores,

Nin vacas tristes, nin grilos.

Estabamos todos xuntos,

No meu silencio metidos,

Querendo que nos chegara

Algo estraño, de outro signo

Que nos sacara cal gando

E nos mostrar o camiño

Para pacer herba nova

E choutar noutros eixidos

Iván Ferreiro- Ciudadano A

Demasiado desencontro e demasiadas preguntas que non topan resposta, ir mellorando por momentos e arrepentirse de todo e de todos sen que sirva para nada. Perdón de Gracias e o mesmo de sempre. Irse lonxe...lonxe...ou coma Holden, andar sen rumbo por NY sen que ninguén saiba que andas a facer, que andas a pensar, para acabar ocultándote ata a ti o que cres porque así pode que desapareza...ou non

?¿?

$

Os cartos son iguais ao esterco; só serven se son esparcidos.

...

Proverbio inglés

"Se para ser feliz non hai que pensar, non pense"

:D

Olla o ceo crendo que ten que haber algo mellor, nalgún sitio. Pelo rubio, liso, moi longo. Sorriso melancólico. 15 anos. Vaqueros, camiseta amarela. Eses cinco minutos ollando cara arriba foron o mellor do día. Ri e volve entrar, é domingo e aínda lle queda media hora para voltar á casa.

Bob Dylan

The times they are a-changin'

Todo momento ten banda sonora

toda banda sonora ten o seu momento

coma din eses sabios

"ninguén espera unha canción sen historia nen unha historia sen canción"

Bob Dylan, The Basement Tapes

Se hai que chorar, chora

Se hai que rirse, é o primeiro

Se hai que berrar, manifestarse, é o que berra máis

Por favor, non lle pidan tamén que pense por si mesmo

Pixies. Video killed the radio star

Vértigo. Ismael Serrano

Un tren que se retrasa e un día no que só penso en eso

¿se se retrasaba non podías quedar alí?

non podías desaparecer?

e non falar de pinturas simulando que todo vai ben

Mañana será tarde si vienes a buscarme...

Por lo visto se sabía la canción de memoria. Su voz subía a la habitación en el cálido aire estival, bastante armoniosa y cargada de una especie de feliz melancolía. Se tenía la sensación de que esa mujer habría sido perfectamente feliz si la tarde de junio no hubiera terminado nunca y la ropa lavada para tender no se hubiera agotado; le habría gustado estarse allí mil años tendiendo pañales y cantando tonterías. Le parecía muy curioso a Winston no haber oído nunca a un miembro del Partido cantando espontáneamente y en soledad. Habría parecido una herejía política, una excentricidad peligrosa, algo así como hablar consigo mismo. Quizás la gente sólo cantara cuando estuviera a punto de morirse de hambre.

-Ya puedes volverte- dijo Julia.

Diariamente e casi minuto por minuto, o pasado era posto ao día.

E Non Crecer Nunca, Nunca!

O medo á perdida. O medo á pérdida é o camiño ó lado escuro

"Fai frío fóra". "Non quero estudiar". ¿Que lle digo? Non lle vou dicir que fai mal, eu tamén odiaba a ese profesor e tampouco entendía os seus apuntes, pero non lle vou contar eso. Así que calo. Calo moito ultimamente. Ata calo conmigo mesma. Unha Xela que lle manda calar a outra.

-Schssss!!!

"Debes sentirte muy solo aquí, J.F."

¿Non che cae enriba?¿Como non che cae a casa enriba?

Voume aplicar, pode que empece dentro dunha hora, de un día, dunha semana....pero voume aplicar :D

Hai un ano xa...de colchonetas, serpentinas (ou como se escriba) e fotos nas paredes que non eran as nosas. Un ano xa...de colarnos en festas as que non nos invitaran e de cantar polas rúas disimulando a veces, intentando cambiar o mundo a base de cubatas e risas. ¿E agora onde andamos? ¿Que imos facer este ano? Espero que o mesmo, ou mellor. Ou polo menos parecido.

¡Que ustedes lo pasen bien!

Poligamia

Kina

Manual Para Los Fieles

Canción Para Pris

Topáronse nunha noite en Platerías e saudáronse, eran personaxes das cancións dos Piratas. Pris E Kina. Kina E Pris. Personaxes dos Piratas que non crían no amor. Kina, ¿sabes que esta noite a Lúa vai botarnos de menos?

Si, e ti non chores máis, que vou recordar o teu nome.

¿Como non ves o calor que derrochas si te vas? ¿Como eres tan fría?

Disimula como se foras unha boneca grande, cúbrete a cabeza e píntate os ollos, quérote, daría a miña vida por ti.

Kina, a correa invisible que me ata a ti non se rompe con citas e cenas, non vaias e creas que será así.

E cando todos nos marchemos, ninguén recordará que estuvimos aquí, os xoguetes non teñen alma nin memoria....

Kina, tes que empezar a pensar nos demais, farei o que é mellor, ireime sen avisar...

Recordarei a túa silueta, cando dabas volteretas....

Kina este muro non é para ti....

Vou sorrir de novo cando te vexa...Kina vaise sen mirar atrás, van buscar a "M" e levala con eles ao Ourense a seguir despotricando do amor.

Tonino Carotone

E' un mondo difficile

e vita intensa

felicita' a momenti

e futuro incerto

il fuoco e l'acqua

con certa calma

serata di vento

e nostra piccola vita

e nostro grande cuore

Porque voy a creer yo en el amor

si no me entiende no me comprende tal como yo soy

Porque voy a creer yo en el amor

si me traiciona y me abandona cuando mejor estoy

Lo sabemos muy bien entre tu y yo

y aunque parezca no tienes la culpa la culpa es del amor

E' un mondo difficile

e vita intensa

felicita' a momenti

e futuro incerto

No puedo convencer a mi corazón

si yo no dudo y estoy seguro que él tiene razón

No voy a asesinar esa sensación

si yo la quiero yo la deseo aunque me dé dolor

Yo no quiero sufrir pero aquí estoy

y estoy sufriendo y no me arrepiento me cago en el amor

E' un mondo difficile

e vita intensa

felicita' a momenti

e futuro incerto

il fuoco e l'acqua

con certa calma

serata di vento

e nostra piccola vita

e nostro grande cuore

Porque voy a creer yo en el amor

si no me entiende no me comprende tal como soy yo

Porque voy a creer yo en el amor

si me traiciona y me abandona cuando mejor estoy

Lo sabemos muy bien entre tu y yo

y aunque parezca no tienes la culpa la culpa es del amor

Yo no quiero sufrir pero aquí estoy

y estoy sufriendo y no me arrepiento (me cago en el amor) me cago en el

amor

Me cago en el amor

Me cago en el amor

Vita mia
E' un mondo difficile

ANSIEDAD

estoy intentado encontrar las palabras
que te cuenten lo que me pasa
cada vez que lo escucho
cuando las encuentre
serán todas tuyas
casi como yo.....
casi como yo.....
impotencia, ansiedad, melancolía
enojo, desconcierto, deseo, intensidad
me paso el día sintiendo los aeropuertos...

AI aI ai...

Surrealismo, pesadelos e tos
definitivamente o do xoves non foi o mellor que puiden facer
espera a reflexión
o tempo
e a procura da ilusión
E pode que deixara o anterior barco porque sinta que cada vez me acerco máis a terra e me alonxo do que sempre andaba a procurar

perdón por entristecela señorita Oko

Se recordara o que soñei...o que soñaba...

"-Si usted no vuelve, señor, es verdad que yo tampoco volveré -replicó Sam-. ¡No lo abandones!, me dijeron. ¡Abandonarlo! Ni siquiera lo pienso. Iré con él, aunque suba a la luna; y si alguno de esos Jinetes Negros trata de detenerlo, tendrá que vérselas con Sam Gamyi"

No Direction Home

Soños. Posibilísima gripe. Ramonet (por fin) e Ramón Chao. ¿Bailas? Pinchos de alto standing. Abrazos á pedra dun bar. Obsesión que me comeza a preocupar :D
Poemas e cancións tristes. Encontros inesperados que sentaron mal. En fin. Toda a tarde sobando e agora outra vez. É o que ten.

Supoño.

Es una lástima que no estés conmigo

cuando miro el reloj y son las cuatro

y acabo la planilla y pienso diez minutos

y estiro los brazos como todas las tardes

y hago así con los hombros para aflojar la espalda

y me doblo los dedos y les saco mentiras

Es una lástima que no estés conmigo

cuando miro el reloj y son las cinco,

Una lástima, aunque estés a diez metros,

mientras soy la manija que calcula intereses

o dos manos que saltan sobre cuarenta teclas

o alguien que hace cifras y les saca verdades.

Es una lástima que no estés conmigo

cuando miro el reloj y ya son las seis.

Podrías acercarte de sorpresa y decirme “¿Qué tal?”

Y quedaríamos, vos con la mancha roja de mis labios,

yo con el tizne azul de tu carbónico.

Es una lástima que no estés conmigo.

Mario Benedetti, Amor de Tarde

¿RaTlOv?

É difícil, non o entendo, non podo máis

¿Decías que era fácil? ¿Pensabas que era fácil? ¿Crías que estabas ben?

.........................

é fácil, penso que é fácil, estou ben

¡DESTA VAI!

Hora debaixo da chuva e gripe posible

Menos Mal Que Hai Quen Me Secou Os Tenis

(e non só foi iso)

as imitacións, as risas sen saber por que

sempre me sacas dos buratos máis buratos de todos os buratos

Gzs

Nenos que xogan a ser maiores as dúas da mañá na porta do apolo. Agárrasme do brazo e cantas conmigo, "non sei a letra". "Si, eu tampouco". Cantamos igual, rimos os mesmos chistes. ¿Imos ata o Gasteiz? Si, coa carpeta. Chegas a casa e poste a calcetar, unha bufanda...

Negra e vermella

¿E mañá ves a comer? Si, claro que si.

Contenta cos "fans" que me siguen a ler!

Mil gracias!

(especialmente Miau vs. Pilin)

GRACIÑAS!!!!!!!!!!!!!

Un honor que lean as miñas paranoias

Mano Negra

Paris La Nuit

Love & Hate

Soledad

Escoitadas de maneira insistente estes días. Sempre houbo cancións...

-Eh!!!!

-¿Que?

-¡¡¡Que deixe de ser tan cínica!!!

-¿Por?

-Que se está facendo daño.

-¿E?

-Pode que a alguén lle importe.

-¿Si? ¿De verdade?

-Si

-Dánme igual dúas cousas: que a alguén lle importe e ese alguén.

-Pero!!!Pero vostede non ten valores ningúns.

-¿E?

-Si, si hai xente coa que non se pode falar.

-O mesmo digo.

Fállalle o fondo, deberían ser unhas paredes brancas...xD ;)

Sorrí, pero na súa cara hai demasiado cansancio. Logo colle a taza e bebe un sorbo "é só para probar". "Xa". Está preocupada e pouco fago para axudala, sei o que lle anda pola cabeza pero non sei como remediarllo. Doulle catro consellos, os de sempre e esprimo a miña pouca sabiduría, de bares, do pouco que creo que sei e do que debería saber da vida. Falamos de laranxas, de metades, "é un pouco triste". "Xa". Pero hai pouca xente que pense así, menos da que pensas. Ao final resulta que non avanzamos nada. "Xa". Vaise como chegou, coma chega sempre e penso que polo menos, un pouquiño, só un pouquiño, axudámonos un pouquiño.