Supoño que as cousas que che contan pódenche afectar ou non, poden pasar por enriba túa ou quedarche dentro. Supoño. Nas túas palabras había razón pero tamén rabia de emocións contidas durante demasiado tempo. Supoño. Coma nas miñas. A túa historia deume que pensar, loita polo que queres, loita se a queres. Ou ao mellor non é esa a solución, si, pode que o mellor sexa esquecerse e facer que "no pasa nada..."