As lilas son máis bonitas en Abril (e os cravos vermellos :D)

As cousas andan así e, se non camb¡aron en catro anos, seguirán así supoño

só de vez en cando sopla un pouco de aire fresco

unha idea novidosa e entón parece que se abren as fiestras que non hai neste edificio blanco

"Pero este paréceme o aspecto máis tráxico da condición humana: ter necesidade dunha autoridade que goberne, dun xefe; a única cousa segura é que non se pode controlar e que mata a túa liberdade. Peor: é a máis amarga demostración de que a liberdade non existe en absoluto, non existiu nunca e non pode existir. Aínda que hai que comportarse como se existira e buscala. Coste o que coste"

Oriana Fallaci

e a sensación de pasar toda a vida buscando esa frase e o momento no que a lin concretos

e unha enorme felicidade no tren de volta

e en xeral