hai unha semana as cousas eran diferentes
antes de sacarme esta foto con esta personajilla saía da estación de tren chorando de felicidade
estaba en Santiago!
e podía pisar a pedra!
ir a bibliotecas (e facultades extrañas), pararse no medio da rúa e vixiar, cear por aí e surrealismos coma falar as oito da mañá de se a Catedral ten unha parte oculta debaixo da terra e demais
en fin, toca calar, libros e demais
soñarei coa pedra, cando me acostume a estar aquí, voltarei