Pensei que marchaba pero polo visto esta cidade (ou as circunstancias) non quere deixarme, despedirme o domingo loitando contra bágoas que intentaron asomar demasiadas veces para verte de novo hoxe, entre néboa e choiva, parece que non nos podemos separar...
en Vigo hai moitas papeleras pola rúa, pero cando teño un papel que tirar non sei onde estará a próxima. En Compostela case podería tiralo cos ollos pechados. E é estúpido pero foi a única diferencia que se me ocurriu camiñando o primeiro día de prácticas por Vigo, cun calor abafante e buscando un sitio onde tomar un café solo