se é que é posible
esquecer (e lembrar)
e sorrir
outras
son días raros
e danme cuscús e cuídanme e escoitánme cando non fago máis que protestar
e só podo querelas
"Pero yo no quiero la comodidad. Yo quiero a Dios, quiero la poesía, quiero el verdadero riesgo, quiero la libertad, quiero la bondad. Quiero el pecado."
8 Comments:
fjisehgsñliehsgñieoñ
:D
como mola o cuscús
(e quererte)
eu tamén te quero, cari!!!
merda de clasés, prácticas de inverno, asignaturas de libre, e demais cousas que apenas me deixan tempo pra verte (e veros)!
cari, ven á -3 a miña casa dende hoxe ata o 12 de febreiro!
non sei porque pero teño a impresión dende hai un tempo de que non todas entramos nese "querelas"
buf, eu non teño tempo pra recuperar nada xD
Bueno, alégrome de que te coiden bonitiña, gustoume moito o biko que me diches hoxe :)
ah, a pau daslle bicos e a min non? vale vale.. a ver despois quen fai porras contigo do color da camisa do amigo! ¬¬ xD
Estráñoteeee
Non podo crer que fales do cus cús e non dos ovos con arroz :)
Si que son días raros... pero teñen un algo de melancólicos bastante riquiño. Encántame esa palabra, dende agora, teño unha vida riquiña.
gústame
é verdade
e caemos e aprendemos
:)
obrigada que diría Suso
e non vou defender nin contratacar pero algúns comentarios (polo que insinúan e non é) doen
e a veces non entendo
só estou cansa
eamare, creo que precisamos pronto un arco da vella que nos solucione problemas (e ao final un saco con moedas de ouro)
:)
ou coa solución a todo, pero tampouco sería bonito tela
¿ou si?
¿A solución a todo? ¿Toleaches?
Non grazas, que o bonito e levantarse.
Enviar um comentário
<< Home