Abril e Revoluçao

"Pero yo no quiero la comodidad. Yo quiero a Dios, quiero la poesía, quiero el verdadero riesgo, quiero la libertad, quiero la bondad. Quiero el pecado."

6.4.08

lixo emocional






non e dificil ordenar os papeles, tirar con esto gardar aquelo

o difícil é loitar contra os recordos, entender que desprenderse das cousas non é esquecer, é só
o camiño cara adiante

5 Comments:

At 12:29 da manhã, Anonymous Anónimo said...

Que tal unha planta de reciclaxe? De lixo emocional, digo ;) Adiante, sempre adiante.

 
At 12:57 da tarde, Anonymous Anónimo said...

Non sei como non che dá vergonza...se retratases a habitación do Rei León, ainda que ainda...
Xa sabes: o importante é ser prudente!

;)Bicos frioleiros!!

 
At 11:11 da tarde, Blogger oko said...

vaites, parece que andamos morriñentos estes días... debe de ser cousa do aire

eu tamén teño moito lixo emocional. apoio a moción de poñer unha planta de reciclaxe

 
At 11:40 da manhã, Blogger Kina said...

Grandeee, eres grandee!!

Ánimo coa redistribución de sentimentos. Sempre a evitamos pero remata por remexer aínda máis ata que volve saír á superficie.

 
At 4:49 da tarde, Anonymous Anónimo said...

Pois debe ser que cada papel que atopas por ahí te provoca un sentimento, ou que tes una rica vida sentimental, pq por cousas que ordear non será! xP

Quérote, por enriba do teu síndrome de dióxenes :P

 

Enviar um comentário

<< Home