facerse maiores
el foi el
o rapaz inglés, rubio, de ollos azuis
o rapaz máis guapo que coñecín
que me abrazou aos trece anos cando estabamos xogando ao Monopoly
e eu non entendía a metade do que me contaba pero non me importaba
el
casou
e hoxe vin unha foto da súa boda
o rapaz inglés, rubio, de ollos azuis
o rapaz máis guapo que coñecín
que me abrazou aos trece anos cando estabamos xogando ao Monopoly
e eu non entendía a metade do que me contaba pero non me importaba
el
casou
e hoxe vin unha foto da súa boda
posted by Caufield @ 20:59
4 Comments:
a xente que me rodea nos últimos tempos non quere casar nunca. os fillos non entran nos seus plans de futuro.
quizais algún día cambien de idea e acabe indo ás súas vodas.
pero é tan fermoso mirarse libre pra sempre...
(e non obstante sempre sorprende que alguén que coñeces, ou coñeciches, tome esas decisións. e quizais tan cedo. o mundo anda tolo)
e ló! casar estar á orde do día... non espera... CASOU!!!! pero cantos anos ten?? ai carallo como corre o tempo, un día destos embarazamosnos...buda keira que non!!!
cofi con jalletas ou caña e olivas na miña casa! convidote xelus!
Xa, a verdade e que son sensacións xungass... un non sabe como reaccionar... o mellor é lembrarse sempre dese abrazo e da partida ao Monopoly... Quéroteee. Eu de momento non vou casar.. BIkoooss
Pero quén carallo casou???????????
:O
Enviar um comentário
<< Home