Abril e Revoluçao

"Pero yo no quiero la comodidad. Yo quiero a Dios, quiero la poesía, quiero el verdadero riesgo, quiero la libertad, quiero la bondad. Quiero el pecado."

31.5.07

paso tres tardes a semana señores, tres, vendo todo tipo de xente, as súas casas, o que lles gusta e o que non
acabando farta dos artistas que din que van "en contra de Occidente, simplemente"
en fin
e cando chegan as dez e media da noite descubro moitas veces que non vin a ninguén
e é entón cando marcho pasear pola Quintana

26.5.07

22

A unhas horas de acabar
os mellores regalos e felicitacións do mundo
un enorme gracias
good health :D
e sen dúbida do mellor por celebralo con vós, tropa inmellorable

24.5.07

mañá firmo, polo menos por un ano, contigo
hoxe, treboada, festa e caféssolos :D

21.5.07

O comezo do fin (suponse)
cren vostedes no destino? e en que o tempo pasa tan rápido que a veces nin te decatas? Un dos primeiros días de clase, unha persoa diferente a que escribe isto e a mesma á vez, tivo que escribir unhas definicións na parte de atrás dunha clase na que non se collía da xente que había.
Escribiunas e, ao acabar a clase, escapou correndo ata que chegou ao Obradoiro chorando. Sentía que aquilo non era o seu pero, decidiu que, dalgunha maneira, había que seguir, que lle gustaba demasiado coma para deixalo. E, dende esa houbo tristezas e alegrías e golpes duros e felicidade inmensa. E coñeceu a mellor tropa de amigos que calquera pode imaxinar. Cal é o momento xusto no que te decatas de que non poderías adicarte a ningunha outra cousa no mundo?
"creamos realidades", somos un pouco escritores, magos, poetas, o que sexa. Aprendemos e describimos ao mundo, a veces saénos ben, outras mal, a veces temos demasiada información, outras non sabemos de onde sacala
esa rapaza, da que falei máis arriba, quedou nese edificio blanco e agora ten un pé dentro e outro fóra, alegría por todo o vivido e, coma cantaba Manu, unha infinita tristeza que espera pase pronto
un honor compartir estes catro anos con todos vós, compartiremos moitos momentos máis. Seguro

9.5.07


ultimamente topo metáforas para todo
e tomo demasiado café, decidido non máis despois das sete da tarde
que non durmo
moitas e ningunha cousa a vez